De meest gestelde vraag aan een auteur is: “Waar haal je je inspiratie vandaan?” Ik vind het ook een van de moeilijkste vragen om te beantwoorden. Want inspiratie is overal en nergens en heel concreet wordt het bijna nooit. Inspiratie is meer een sneeuwbal. Een vlokje blijft plakken, begint te rollen en komt heel ergens anders in een heel andere vorm terecht.

Afgelopen weekend was ik in Berlijn. Björn vertelt me al jaren dat het een mooie stad is, dus ja, ik had me erop verheugd. Ik ben niet echt een stedenmens, maar op z’n tijd is het erg leuk. En wat is er fijner dan een weekendje weg met je lief? Ik had niet verwacht dat in Berlijn de inspiratie overal om me heen zou zijn. Ik ken steden als Praag, Londen en Parijs en, hoe mooi ook, daar heb ik nooit ervaren dat ik overal om me heen mijn verzonnen wereld zag.

Misschien ligt het eraan dat ik in de scheppende fase van het nieuwe verhaal zit en het feit dat ik er de afgelopen weken zo intensief mee bezig ben geweest. Terwijl Björn de historische achtergronden van de stad vertelde, kon ik niet anders dan bedenken hoe dit in mijn wereld zou zijn. In Berlin Unterwelten bedacht ik waar mijn personages zullen schuilen tijdens een aanval op de stad Kurush Kuru en wat de machthebbers zullen verzinnen, zodat het volk zich veilig waant. In Park Sanssouci vroeg ik me af welke paleizen en parken er in Naftalia zullen staan. En waar kon een poort als die van Ishtar worden gebouwd en met welk doel?

Misschien komt het ook doordat Berlijn net zo’n rijke, verschrikkelijke en complexe geschiedenis heeft als de belangrijke steden in mijn wereld. Hoe dan ook, dit was een van die zeldzame keren dat ik inspiratie kon aanwijzen en heel concreet kan gebruiken. Benieuwd of en hoe het uiteindelijk in mijn nieuwe boek terechtkomt? Helaas moeten jullie daar nog ongeveer een jaar op wachten. “Bloed”, deel 1 van de “Vertellingen van de Ondergang”, staat gepland voor april 2017.

(deze blog verscheen 05-04-2016 op Hebban.)